Opis
(i) |
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Публикация выражат лем погляды автора/авторів і не може быти принимана як офіцияльне становиско Міністра Внутрішніх Справ і Адміністрациі. |
(c) Wszelkie prawa zastrzeżone. Prosimy nie umieszczać kopi czasopisma na żadnej stronie internetowej nie należącej do wydawcy.
Часопис Головного Заряду Стоваришыня Лемків выходит од 1989 рока посвячений збережыню істориі, культуры і языка Лемків інформуючий о жытю нашой і братніх нам соспільности плекаючий вірні надіі прадідів і вітців. В Бесіді почуєш смак рідного слова, такого, як передати го треба твоім дітям і внукам. Буд спілучастником і спілтворцьом Бесіды, бесідуй з Бесідом Бесідуй, рад, гвар, повідай!
Товды ЛЕМ будеш собом. І шанувати Тя будут Люде.
В номері 1 з 2024р медже інчым:
Засіданя Комісиі Рады Дисциплины Літературознавство ЯУ (так то ся мудро зове) провадил др габ. Павел Буковєц, проф. ЯУ. Барз, приязні, мирно провадил. // Тема докторской працы звучала: Paradygmaty budzicielstwa w literaturze łemkowskiej. Konstrukty, рealizacje, perspektywy, а промоторком была др габ. Олена Дуць-Файфер, проф. ЯУ. Она тіж представила свою колишню студентку, днешню докторантку.
Петро Трохановскій, Марта Ватралъ доктором гуманістичных наук, стор. 8
З другой страны выпадало бы лем тішыти ся, высоко доцінити факт, же хтоси ззовні достерюг потребу орґанізувати дане свято і зреализувал го на так высокым, професийным рівни, што трафлят ся в однесіню до рідко кого спосеред нашой соспільности.
Петро Трохановскій, Бенефіс 40-літя творчой працы Юлиі Дошны, стор. 12
«Ціла моя творчіст є втіканьом в метафізику. Іде лем о тото, яка тота метафізика є. То метафізика модерного чловека, котрый втіче в інчый вымір з цілым баґажом своіх емоцийональных пережыть» – чытаме слова Новосільского експонуваны на выставі в Варшаві.
Наталія Малецка-Новак, Новосільскій на конец рока, с. 14
Тогорічны святкуваня зачали ся (…) од символичной стрічы лемківской делеґациі во Фльоринці – місци, де перед 105 роками, 5. грудня зышло ся віче 500 делеґатів зо 130 сел Лемковины. Зима того рока дописала, аж і мороз было чути на лицях, зато вшыткы гріли ся піднесеном атмосфером.
Севериян Косовскій, Спільно одпразднували сме наше нацийональне свято, стор. 16
«Хоснуючы природу і натуру, значыт штоси, што є барз деликатне, што ся скоро мінит, […] хотіли заховати штоси, што было для них найважнійше, почутя дому» – так лемківску різбу на прикладі різбярства Андрия Сухорского характеризує Михал Шымко.
Наталія Малецка-Новак, Сучасна лемківска штука. Што то такє?, стор. 20
Хвиля была паскудь. Заміт бушувала з найбільом силом, обсыпуючы нас хмарами густого снігу. Дорога была незнана. Коні форкали, а Мадяр – фурман не скупил проклять: Оз оняд- терремтейшет! Гей, вйо! Я овинул ся до свойой волнянкы і ждал кінця світа.
Анатолий Кралицкій, Екзекутор (оповіданя), стор. 26
——————————————
На передній стороні окладинкы: Зима Лемковины не оминят, фото Пeтро Басалыґа
На задній стороні: Церков Св. Йоана Богослова в Мушынці з 1689 рока, фото Пeтро Басалыґа
